Eger te qet li salonê boyaxa jel hilbijartibe, dibe ku tu bi zuwakirina neynûkên xwe di bin lampa UV de rabûyî. Û dibe ku te xwe dîtibe ku li bendê yî û meraq dikî: Ev çiqas ewle ne?
Lêkolînerên ji Zanîngeha California San Diego û Zanîngeha Pittsburgh heman pirs hebû. Wan dest bi ceribandina cîhazên ku tîrêjên UV derdixin kir, bi karanîna xetên şaneyên ji mirovan û mişkan û encamên xwe hefteya borî di kovara Nature Communications de weşandin.
Wan dît ku bikaranîna kronîk a makîneyan dikare zirarê bide DNAyê û di şaneyên mirovan de bibe sedema mutasyonan ku dikarin xetera kansera çerm zêde bikin. Lê ew hişyar dikin ku berî ku em bikaribin vê yekê bi awayekî dawî bibêjin, bêtir daneyan hewce ne.
Maria Zhivagui, lêkolînera postdoktorayê li UC San Diego û nivîskara yekem a lêkolînê, di hevpeyvînek têlefonê de ji NPR re got ku ew ji ber hêza encaman xemgîn bûye - nemaze ji ber ku ew adet bû ku her du-sê hefteyan carekê manîkura jel bike.
Zhivagui got, "Dema ku min ev encam dîtin, min biryar da ku ez hinekî bisekinim û bi qasî ku pêkan e rûbirûbûna xwe bi van faktorên rîskê kêm bikim," û lê zêde kir ku wê - mîna gelek bikarhênerên din ên birêkûpêk - tewra zuwakerek UV li malê heye, lê naha nikare pêşbînî bike ku wê ji bo tiştek din bikar bîne ji bilî zuwakirina çîmentoyê.
Dr. Shari Lipner, dermatolog û rêvebera Beşa Neynûkan li Weill Cornell Medicine, dibêje ku lêkolîn fikarên li ser zuwakerên UV ku çend sal in civaka dermatolojiyê heye, piştrast dike.
Bi rastî, ew dibêje, gelek dermatolog jixwe adet kiribûn ku şîretan li bikarhênerên birêkûpêk ên jelê bikin ku çermê xwe bi krema parastina rojê û lepikên bê tilî biparêzin.
Dema şandinê: Sibat-05-2025
