Hem saxkirina UV (ultramorf) û hem jî EB (tîrêjên elektronê) tîrêjên elektromagnetîk bikar tînin, ku ji saxkirina germê ya IR (infrared) cuda ye. Her çend UV (Ultramorf) û EB (tîrêjên elektronê) dirêjahiya pêlên cuda hene jî, her du jî dikarin ji nû ve kombînasyona kîmyewî di hesasiyetên mûrekê de çêbikin, ango, girêdana xaçerê ya molekulî bilind, ku di encamê de saxkirina tavilê çêdibe.
Berevajî vê, saxkirina IR bi germkirina boyaxê dixebite, û gelek bandoran çêdike:
● Buharbûna mîqdarek piçûk ji çareserker an şilbûnê,
● Nermkirina qata rengdêrê û zêdebûna herikînê, ku dihêle ku meriv bihele û zuwa bibe,
● Oksîdasyona rûberê ji ber germkirin û têkiliya bi hewayê re çêdibe,
● Hişkkirina kîmyayî ya qismî ya rezîn û rûnên molekul-bilind di bin germê de.
Ev yek dike ku hişkkirina IR pêvajoyek piralî û zuwakirina qismî be, ne pêvajoyek hişkkirinê ya yekane û tevahî. Rengên li ser bingeha çareserker dîsa ji hev cuda ne, ji ber ku hişkkirina wan %100 bi buharbûna çareserkerê bi alîkariya herikîna hewayê tê bidestxistin.
Cûdahiyên di navbera dermankirina UV û EB de
Hişkkirina UV ji hişkkirina EB bi giranî di kûrahiya penetrasyonê de cuda ye. Tîrêjên UV xwedî penetrasyonek sînorkirî ne; bo nimûne, qatek mûrekê ya bi stûriya 4-5 µm hewceyê hişkkirina hêdî bi ronahiya UV ya enerjiya bilind e. Ew nikare bi leza bilind were hişkkirin, wek 12,000-15,000 pel di saetekê de di çapkirina offset de. Wekî din, rûerd dikare hişk bibe dema ku qata hundurîn şil bimîne - mîna hêkek nepijandî - dibe ku bibe sedema ku rûerd ji nû ve bihele û bizeliqîne.
Pêketina UV jî li gorî rengê mûrekê pir diguhere. Mûrekên magenta û sî bi hêsanî derbas dibin, lê mûrekên zer û reş piraniya UV-ê dimijin, û mûreka spî jî gelek UV-ê vedigerîne. Ji ber vê yekê, rêza qatên rengan di çapkirinê de bandorek girîng li ser hişkbûna UV dike. Ger mûrekên Reş an Zer ên bi kişandina UV-ya bilind li jor bin, dibe ku mûrekên Sor an Şîn ên jêrîn bi têra xwe hişk nebin. Berevajî vê, danîna mûrekên Sor an Şîn li jor û Zer an Reş li jêr îhtîmala hişkbûna tevahî zêde dike. Wekî din, dibe ku her qatek rengî hewceyê hişkbûna cuda be.
Ji aliyekî din ve, di dema hişkkirina EB de ti cûdahiyên reng-girêdayî tune û xwedî penetrasyonek pir xurt e. Ew dikare di kaxez, plastîk û substratên din de jî derbas bibe, û heta her du aliyên çapkirinê di heman demê de hişk bike.
Nirxandinên Taybet
Ji bo zuwakirina bi tîrêjên UV, boyaxên binê spî bi taybetî dijwar in, ji ber ku ew ronahiya UV vedigerînin, lê zuwakirina EB ji vê yekê bandor nabe. Ev yek ji avantajên EB li ser UV ye.
Lêbelê, ji bo ku karîgeriya EB were bidestxistin, pêdivî ye ku rûber di hawîrdorek bê oksîjen de be. Berevajî UV, ku dikare di hewayê de were girtin, divê EB hêzê di hewayê de ji deh qatan zêdetir bike da ku encamên wekhev bi dest bixe - operasyonek pir xeternak ku tedbîrên ewlehiyê yên hişk hewce dike. Çareseriya pratîkî ew e ku odeya girtinê bi nîtrojenê were dagirtin da ku oksîjen were rakirin û destwerdanê kêm bibe, ku rê dide girtina bi karîgeriya bilind.
Bi rastî, di pîşesaziyên nîvconductor de, wênekirin û bandora UV pir caran di odeyên bê oksîjen û tijî nîtrojen de ji ber heman sedemê têne kirin.
Ji ber vê yekê, saxkirina EB tenê ji bo pelên kaxezê yên zirav an fîlmên plastîk di sepanên pêçandin û çapkirinê de guncaw e. Ew ji bo makîneyên çapkirinê yên bi pelên pelan ên bi zincîrên mekanîkî û girtinê ne guncaw e. Berevajî vê, saxkirina UV dikare di hewayê de were xebitandin û pratîktir e, her çend saxkirina UV ya bê oksîjen îro kêm kêm di sepanên çapkirin an pêçandinê de tê bikar anîn.
Dema şandinê: Îlon-09-2025
